Wieś Barcino jest wzmiankowana w zapiskach historycznych już w 1480 roku, kiedy to należała do rodziny von Massow, a w kolejnych latach do rodzin: von der Goltz, Hoym, Massow i Puttkamer. Ostatnim właścicielem majątku w Barcinie był Becker. Źródła podają, że w XIX wieku w okolicach Barcina wydobywano bursztyn. Warto zwrócić uwagę w Barcinie na zabytki: barokowy pałac i późnogotycki kościół.      Kościół wzniesiony został w II połowie XVI wieku w stylu późnogotyckim, co widać w typowej dla końca średniowiecza opasce złożonej z czterech warstw cegieł umieszczona nad gzymsem. Wieża kościoła dobudowana została w XVII wieku. W latach 1864-1865 kościół został rozbudowany w stylu neogotyckim. Wydłużono wówczas nawę o 2 przęsła i zamknięto ją trójbokiem. Ściany kościoła wymurowane zostały z czerwonej cegły, dach o kształcie dwuspadowym pokryto dachówką tzw. karpiówką, zaś samą wieżę nakryto dwuczłonowym, ośmiobocznym, baniastym hełmem z blachy datowanym na 1739 rok. Obiekt wzniesiono na planie prostokąta zamkniętym do wschodu trójbokiem. Jest to kościół jednonawowy z emporą w części zachodniej.      Rozpoczęcie budowy około 1550r. Późnogotycki budynek ceglany z wysokością w świetle 8,4 m. Pod okapem pas gzymsowy składający się z czterech warstw kamiennych, które według przekątnie ustawionych bloków nazwano "Sogefries" (piłowany fries). Najstarsza, zachodnia część składa się z czterech jarzm, dostrzegalnych przez przypory przy ścianach zewnętrznych. W XVII wieku powstała przybudówka kwadratowej wieży po zachodniej stronie. Posiada ona dwustopniowy, ośmiokątny kask. Koniec stanowiła kiedyś chorągiew wiatrową z datą 1739. Obecnie na szpicy mieści się krzyż. W latach 1964-1965 poszerzono ławę kościoła o dwa jarzma od wschodu. Prezbiterium ogrodzono z trzech stron i osadzono w całości ostrołukowe okna. Kościół uzyskał w ten sposób dzisiejszy kształt przedstawiany na fotografiach. Po stronie południowej znajduje się obecnie zakrystia, z zdobnym szczytem u wejścia schodowego. W tejże przybudówce mieści się obecnie także kaplica. Wnętrze kościoła posiada całkowity sufit belkowy. Nad prezbiterium z ołtarzem sufit jest malowany.      Z dawnego wyposażenia kościoła zachowała się średniowieczna chrzcielnica kamienna, ołtarz główny z II połowy XVIII wieku, ołtarz boczny w kaplicy z XIX wieku oraz dwa lichtarze z 1853 roku.      Po wojnie tereny dzisiejszej parafii były częścią parafii Biesowice. W 1963 roku tworzeniem parafii zajął się ks. Stanisław Augustyńczyk (+1996). Parafia Barcino została erygowana 28 sierpnia 1973 roku.      Kolejnymi proboszczami byli: - ks. Antoni Zieliński (1996-2006), - ks. Adam Wakulicz (2006-2011), - i aktualnie: ks. Jacek Gierszewski.      Historia się nie kończy, tworzymy ją wszyscy...